Dolina Mnikowska leży na terenie malowniczego Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego, w zrębie tektonicznym Grzbietu Tenczyńskiego i przez niektórych nazywana bywa mały Ojcowem.
Okolice Krakowa potrafią olśnić i zaskoczyć swym pięknem. Wspaniałe formacje skalne, urokliwe dolinki i rezerwaty krajobrazowe przyciągają wielu ludzi. Na pewno warto też odkrywać trochę mniej znane miejsca, które mogą naprawdę zadziwić. Jednym z nich jest stosunkowo niewielka Dolina Mnikowska.
Dolina Mnikowska leży na terenie malowniczego Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego, w zrębie tektonicznym Grzbietu Tenczyńskiego i przez niektórych nazywana bywa mały Ojcowem. Rzeczywiście, skalne iglice, wrota skalne i oryginalne w swych kształtach skały niezwykle przypominają formacje, jakie można zauważyć w Ojcowskim Parku Narodowym - aż szkoda, że to jedynie 2 km trasy wąskim wąwozem krasowym stanowiącym kluczowy odcinek dolinki potoku Sanka.
Dolina Mnikowska zachwyca nie tylko wapiennymi skałami, z kilkoma jaskiniami, ale także roślinnością. Przepięknie tam bywa szczególnie na wiosnę, kiedy rozkwitają niebieskie przylaszczki, biała zdrojówka rutewkowata i żółte jaskry, a jeszcze gdzieniegdzie widać, jak wystaje spośród zieleni różowo-niebieska miodunka ćma. Można też się zauroczyć skupiskami leszczyn, brzozy, gradu czy buków oraz naskalnymi murawami kserotermicznymi, jak oman szorstki, kozłek trójlistny lub fiołek kosmaty. Warto zaznaczyć, że dolina obfituje w rośliny chronione - to aż 17 roślin, w tym lilia złotogłów, konwalia majowa, naparstnica zwyczajna czy też wawrzynek wilcze łyko.
Cisza panująca w Dolinie Mnikowskiej bywa przerywana śpiewem ptaków. Najczęściej słychać ortolany, słowiki rdzawe, dzięcioły i pustułki. Jaskinie zamieszkują zaś nietoperze.
Dolina Mnikowska słynie jeszcze z jednego. Mniej więcej pośrodku trasy znajduje się dość rozległa polana z ławkami dla turystów, gdzie w spokoju można się delektować pięknem wapiennych skał wyglądających jak baszty. Na jednej z nich, zwieńczonej krzyżem, znajduje się duży wizerunek Matki Bożej, pierwotnie namalowany w 1863 roku przez znanego taternika i malarza Walerego Eliasza Radzikowskiego. Niestety, obecnie jest to niezbyt wierna rekonstrukcja oryginału, który pod wpływem warunków atmosferycznych uległ zniszczeniu. Można podejść pod sam obraz, ale trzeba się wspinać po stopniach dość stromą ścieżką. Wzdłuż niej znajdują się stacje Drogi Krzyżowej.
Dolina Mnikowska jest rezerwatem przyrody utworzonym w roku 1963 i ma jedynie 20,41 ha, ale za całą pewnością jest warta zobaczenia.
Każda osoba ceniąca sobie ciszę i piękno przyrody znajdzie tutaj coś dla siebie. Należy jeszcze dodać, że trasa jest na tyle łatwa, że można ją przejść z małymi dziećmi, także z wózkiem spacerowym.
Data publikacji: 2016-01-03 | Liczba wyświetleń: 2464
